മലിംഗൻ പന്തുകൾ തീവിതയ്ക്കുന്നു

കഥ
സതീഷ്കുമാർ.കെ

        

             ക്രിക്കറ്റ് കളി ആലസ്യത്തിലേക്ക് നയിക്കുമെങ്കിൽ വൈകുന്നേരങ്ങളിലെ ടെലിവിഷന്‍ സീരിയലുകൾ മരണത്തിലേയ്ക്കുള്ള ഇടവഴികളാണ് എന്ന ചിന്ത മാധവനുണ്ടായിരുന്നു. ടി.വിയിൽ ഇന്ത്യൻ  ടീമിന്‍റെ ക്രിക്കറ്റ്കളി ഉള്ളപ്പോഴൊക്കെ അയാൾ സ്കൂളില്‍നിന്നും അവധി എടുത്ത് കളി കാണാറുണ്ടായിരുന്നു.ആ സമയങ്ങളിൽ ഹാളിൽ വെറും നിലത്തുകിടക്കാറുള്ള മാധവന്‍, തന്‍റെ ശിരസ്സിനു സമീപം കാഷ്ഠമിടുന്ന കോഴികളെയോ കറങ്ങുന്ന ഫാനിനു ചുവട്ടിൽ സോഫയിലുറങ്ങുന്ന പൂച്ചയെയോ അലക്കാത്ത വസ്ത്രങ്ങളോ കുട്ടികളുടെ ബഹളങ്ങളോ ഒന്നും തന്നെ ശ്രദ്ധിക്കാറുണ്ടായിരുന്നില്ല. ആലസ്യം ആവേശത്തിലേക്ക് എത്തുന്ന അത്തരം ദിവസങ്ങള്‍ക്കൊടുവിലാണ് തന്‍റെ ജീവിതത്തിൽ അവിസ്മരണീയമായ സംഭവങ്ങൾ ഉണ്ടായിട്ടുള്ളതെന്ന് അയാൾ ഓര്‍ത്തു.

ടി.വിയ്ക്ക്‌ മുന്നിൽ പായ പോലും വിരിക്കാതെ റിമോട്ട്‌ ഉപയോഗിച്ച് സ്പോര്‍ട്സ്‌ ചാനലുകൾ മാറ്റിക്കൊണ്ട് ഗ്രാനൈറ്റ്‌ തറയിൽ കിടന്നിരുന്ന മാധവൻ ഇന്ത്യയും ശ്രീലങ്കയും തമ്മിലുള്ള കളി വൈകുന്നതിൽ മുഷിഞ്ഞ്‌, ക്ഷീണം അകറ്റാൻ ചായയ്ക്കായി അടുക്കളയിലെത്തി. കപ്ബോര്‍ഡ് തുറന്ന്, അതിനുള്ളില്‍നിന്നും ചായ നിറച്ച ഫ്ലാസ്ക് എടുക്കുന്നതിനിടയിൽ ബാറ്റ്സ്മാന്‍റെ സ്റ്റംപ് എറിഞ്ഞിട്ടു ഇളിഭ്യച്ചിരി കാട്ടുന്ന ലങ്കന്‍താരം ലസിത്‌ മലിംഗയെ പോലെ കപ്ബോര്‍ഡുകൾ അയാളെ നോക്കി ഗോഷ്ടി കാട്ടി ചിരിച്ചു. അത് പണി ചെയ്ത ശിവനാചാരി മാധവന്‍റെ മുന്നിൽ നിറഞ്ഞു.

ചീലാന്തിതടി അറുത്ത്‌ പലകയാക്കിയപ്പോഴും കപ്ബോര്‍ഡിന്റെ അളവുകൾ എടുത്തപ്പോഴും ശിവൻ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഗണേശനാചാരിയാണ് അതൊക്കെ ചെയ്തത്. ചാണകഗന്ധം തളിച്ച കോളനി വഴികളിലൂടെ പലതവണ ഗണേശനാചാരിയുടെ വീട്ടിലെത്തി പണി ചെയ്യുവാനായി ക്ഷണിക്കുമ്പോൾ ഉടന്‍ തുടങ്ങാമെന്നുള്ള സ്ഥിരം മറുപടികൾ മാധവന്‍റെ കാതിൽ പതിനാറുവിശേഷവും നാല്‍പ്പത്തിയൊന്നാം ചരമദിനവും ആചരിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു . മാധവന്‍ പിന്നീട് ഗണേശനെ കാണുമ്പോൾ മൗനത്തിന്റെ തപസ്‌ കാട്ടി ഒഴിഞ്ഞുമാറിയിരുന്നു.

ദക്ഷിണാഫ്രിക്ക ഇന്ത്യാ ഏകദിനമത്സരം തുടങ്ങിയ ദിവസമായിരുന്നു പണി തുടങ്ങാനായി ഗണേശനാചാരി പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടത്. അന്നും മാധവന്‍ അവധിയിലായിരുന്നു. ചുരുണ്ട മുടിയുടെ പിന്‍ഭാഗം നീട്ടിവളര്‍ത്തിയ ശിവൻ ലങ്കയുടെ ലസിത്‌ മലിംഗയെ അനുസ്മരിപ്പിച്ചു. തൊഴുത്തിന്റെ ഉള്ളിൽ പ്ലാസ്റ്റിക്ചാക്ക്‌ നീളത്തില്‍കീറി മൂടിയിട്ടിരുന്ന ചീലാന്തിപ്പലകകൾ ശിവന്റെ തലോടലിൽ ഉണര്‍ന്നു വളരെവേഗം കപ്ബോര്‍ഡ് ഫ്രെയിമുകൾ ആകുന്ന കാഴ്ച, ടി.വിയിലെ കളിയിലെ ഓവറുകള്‍ക്കിടയിലുള്ള പരസ്യവേളകളിൽ മാധവന്‍ കണ്ടുകൊണ്ടിരുന്നു. കളിയുടെ ആരവം ഉയരുമ്പോൾ ശിവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അയാൾ ടി.വിയുടെ മുന്നിലേയ്ക്ക് ഓടുമായിരുന്നു.

ഇന്ത്യ 210 റണ്‍സിന് ഓള്‍ഔട്ട്‌ ആയപ്പോൾ മാധവനു നിരാശയായി. അയാൾ അപ്പോൾ ശിവനെ പരിചയപ്പെട്ടു. ഗണേശനാചാരിയുടെ ഭാര്യാസഹോദരിയുടെ ഭര്‍ത്താവ്‌. എട്ടും ആറും വയസ്സുള്ള രണ്ട്‌ പെണ്‍കുട്ടികൾ. വാടകയ്ക്ക് താമസം. ഭാര്യ മാളവിക.

അവളെക്കുറിച്ച് സംസാരിച്ചപ്പോൾ ശിവൻ വാചാലനായി.

“ഞങ്ങൾ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു വിവാഹം കഴിച്ചവരാണ്. ഒട്ടേറെ സമാനതകൾ അന്ന് ഞങ്ങളുടെ ഇഷ്ടങ്ങള്‍ക്ക്‌ തമ്മിലുണ്ടായിരുന്നു. വിവാഹത്തിന് മുന്‍പ്‌ കാണാറുള്ളപ്പോഴൊക്കെ തമിഴന്‍റെ ചായക്കടയിലെ രസവടയും മുറുക്കും സ്ഥിരമായി വാങ്ങി കൊടുക്കുമായിരുന്നു.ആ ശീലം ഇന്നും തുടരുന്നു. അന്നവൾ പകരം തന്നിരുന്ന ചുംബനത്തിന്‍റെ അടയാളം ഇപ്പോഴും എന്‍റെ കവിളിലുണ്ട്....”

 

മാധവന്‍റെയും ശിവന്റെയും കുശലഭാഷണങ്ങളെ രഹസ്യമാക്കി വെച്ച ചിരിയിലൂടെയും മൂളിപ്പാട്ടിന്റെ  പതറുന്ന ശീലുകളിലൂടെയും ശ്രദ്ധിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന ഗണേശന്റെ പണിയുടെ താളത്തിന്റെ വേഗത, അയാളുടെ ഇടതു മുടന്തുകാലിന്‍റെ ചലനത്തിനു സമാനമായിരുന്നു.... ചെണ്ടമേളം പഠിക്കുന്ന കുട്ടിയെപ്പോലെ....... എന്നാൽ ശിവനെയാകട്ടെ പൂരപ്പറമ്പിലെ മേളക്കാരുടെ ചടുലത വന്ന രാജാവായിട്ടാണ് മാധവൻ കണ്ടത്‌.

“എന്‍റെ മാളവിക ഇതിനേക്കാൾ എത്രയോ നന്നായി ചായയുണ്ടാക്കും. പാചകകലയിൽ അവൾ ഇന്ദ്രജാലക്കാരിയാണ്‌” തലേരാത്രിയിൽ തന്നെ കഴുത്തിൽ കുത്തിപ്പിടിച്ചു കാളിയുടെ ചുടലനൃത്തമാടി വീടിനു പുറത്തേയ്ക്ക്‌ തള്ളിവിട്ട മാളവികയെ ചായ കുടിക്കുന്നതിനിടയിൽ ശിവൻ വാഴ്ത്തി. ഗാലറികളെ നിശബ്ദമാക്കികൊണ്ട് എട്ടു വിക്കറ്റിനു ദക്ഷിണാഫ്രിക്ക വിജയിച്ചപ്പോൾ മാധവനു എല്ലാവരോടും അരിശം തോന്നി. 

എങ്കിലും അയാൾ ശിവനെ അഭിനന്ദിക്കാതിരുന്നില്ല. കൊത്തുപണിരൂപങ്ങൾ തയ്യാറാക്കുന്നതിലാണ് തനിക്ക്‌ താല്‍പ്പര്യം എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ടു ശിവൻ പണി നിര്‍ത്തി ആയുധസഞ്ചി വീടിനുള്ളിൽ വെച്ചു നടന്നു നീങ്ങി.

അടുത്ത ദിവസം ശിവനെയും കൂട്ടി വിജാഗിരിയും സ്ക്രുവും പണിയ്ക്കുള്ള മറ്റ് സാധനങ്ങളും വാങ്ങാൻ കടയിലെത്തിയ മാധവനോട് കടയുടമ പറഞ്ഞു 

“മിടുക്കനാണ്. കിട്ടാന്‍ പ്രയാസം. എപ്പോഴാണ് ഒളിച്ചോട്ടം എന്ന് പറയാന്‍ പറ്റില്ല.”

“ഒളിച്ചോട്ടമോ ...?”

കടയുടമയുടെ മറുപടി പുഞ്ചിരിയായിരുന്നു.

മാധവന്‍ ഫ്ലാസ്കിൽ നിന്നും ചായ എടുത്ത് നുണഞ്ഞു കൊണ്ട് കപ്ബോര്‍ഡ്‌ അടച്ച്‌, ടി.വിയിലെ ഗാലറിയിലേക്ക്‌ ചെന്നു. ടോസ്സിലൂടെ ഇന്ത്യ ബാറ്റുമേന്തി ഗ്രൗണ്ടിലിറങ്ങിയപ്പോൾ ആര്‍പ്പുവിളികളോടെ മാധവന്‍ അവരെ സ്വാഗതം ചെയ്തു. പന്തുകൾ തുടരെ അതിര്‍ത്തിവരയിൽ എത്തുന്നതിനിടയിൽ വൈദ്യുതി നിലച്ചു. മാധവൻ പെട്ടെന്നു തന്നെ സ്റ്റേഡിയത്തിൽ നിന്നും പുറത്തായി.

“നശിച്ച പവര്‍കട്ട് പകല്‍സമയത്തുമോ?” മാധവന്‍ അരിശത്തോടെ പിറുപിറുത്തു.

ഒഴിഞ്ഞ ഗ്ലാസ്‌ കപ്പ്‌ബോര്‍ഡിൽ വെക്കുവാൻ അടുക്കളയിലെത്തിയ മാധവന്‍റെ മുന്നിൽ പലകകള്‍ക്കിടയിലൂടെ ശിവൻ വീണ്ടും കടന്നുവന്നു പണി തുടര്‍ന്നു.

അന്നേദിവസം അതിരാവിലെ തന്നെ എത്തിയ ശിവൻ, മറന്നുപോയ ഡ്രില്ലിംഗ്പിറ്റ് എടുക്കാനായി അനുവാദം ചോദിച്ച്‌, മാധവന്‍റെ ബൈക്കുമായി പോയി. പത്തു മണിയ്ക്ക്‌ തിരിച്ചെത്തി, ക്ഷമ ചോദിച്ചുകൊണ്ട് വണ്ടിയുടെ ബോക്സിൽ നിന്നും ബ്രാണ്ടിക്കുപ്പി പൊക്കിയെടുത്തു.

“ഇതു വാങ്ങാന്‍ പോയതായിരുന്നോ ? ഇതിവിടെ പറ്റില്ല. ഇന്ന് പണി വേണ്ട.” മാധവന്‍റെ രോഷം ഹിമാലയം കയറിയിരുന്നു.

ആദ്യ പീരിയഡിൽ അധ്യാപകന്‍റെ അസാന്നിദ്ധ്യത്തിന്‍റെ ആവേശത്തിൽ ക്ലാസ്സിൽ കോലാഹലം കൂട്ടുന്ന കുട്ടികളേയും കടന്തല്‍കുത്തൽ ഏറ്റതുപോലെ മുഖം ചുവപ്പിക്കാറുള്ള പ്രധാന അധ്യാപികയെയും ചിന്തിച്ചു ബൈക്കിൽ പറന്നപ്പോൾ പരാജയത്തിലേക്ക് നീങ്ങുമ്പോഴുള്ള ഇന്ത്യന്‍ടീമിന്‍റെ ദൈന്യത അയാളുടെ ഉള്ളിൽ നിറഞ്ഞിരുന്നു.

അന്ന്, അമ്മ കാണാതെ മദ്യമകത്താക്കിയ ശിവൻ, കുഴഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ ഗണപതിയെയും കൃഷ്ണനെയും കുറിച്ച് ദൈവവിശ്വാസിയായ അമ്മയോട് വാചാലനായി തര്‍ക്കിച്ചു. ഗണപതിയ്ക്ക് ഭക്ഷണത്തോടും കൃഷ്ണനു പെണ്ണിനോടും അഭിനിവേശമാണെന്നും തന്‍റെ മാളവികയുടെ കൃഷ്ണൻ എപ്പോഴും താന്‍ തന്നെയാണെന്നും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അയാൾ മടങ്ങി.

വൃശ്ചികത്തിലെ കുളിരിനെ കുളിപ്പിക്കാനെത്തിയ മഴയിലൂടെ കാലന്‍കുട ചൂടി അടുത്തദിവസം സൂര്യനേക്കാൾ മുന്‍പേ വീടുണര്‍ത്തി കോളിംഗ്ബെൽ മുഴക്കിയ ശിവൻ, പാതിമയക്കത്തിൽ വാതില്‍തുറന്ന മാധവന്‍റെ മുന്‍പിൽ മദ്യഗന്ധം തുപ്പി ആയിരം രൂപ കടമായി ചോദിച്ചു. അഞ്ഞൂറ് രൂപ നല്‍കി ശിവനെ മടക്കിയയച്ചു.

അന്നു വൈകുന്നേരവും ഉറയ്ക്കാത്ത കാലുകൾ വിറപ്പിച്ച് ആടിവന്ന ശിവൻ അടുത്തദിവസം വരാമെന്നു മാധവനു ഉറപ്പ്‌ കൊടുത്തു.

പിന്നീട്‌ ശിവനെ കണ്ടതേയില്ല. കടയുടമ പറഞ്ഞ ശിവന്‍റെ ഒളിച്ചോട്ടമായിരുന്നു അത്.

തൊഴുത്തിനോട് ചേര്‍ന്നു വെളിയിൽ കിടന്നിരുന്ന ശിവന്‍റെ പണിയായുധങ്ങൾ ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു മാധവന്‍ എടുത്ത് വീടിനുള്ളിൽ വെച്ചു. കപ്പ്‌ബോര്‍ഡിന്‍റെ പണി ഒറ്റയ്ക്ക്‌ പൂര്‍ത്തിയാക്കിയ ദിവസം ഗണേശനാണ്‌ അവ എടുത്തു കൊണ്ടുപോയത്‌.

കറങ്ങുന്നഫാനിന്‍റെ കാറ്റ്‌ തലയിൽ തട്ടിയപ്പോൾ ഓർമ്മകളിൽ നിന്നുണർന്ന്, മാധവന്‍ ടി.വിയ്ക്ക്‌ മുന്നിലെത്തി കാണികളുടെ ആരവങ്ങളിലേക്ക് ചേര്‍ന്നു. സര്‍വസംഹാരിയായ ലസിത്‌ മലിംഗയുടെ പന്തുകള്‍ക്ക്‌ ഇപ്പോൾ തീഷ്ണത കുറവാണോ എന്നു മാധവൻ സംശയിച്ചു. ഫീല്‍ഡിലെ അയാളുടെ പദചലനങ്ങള്‍ക്ക് ലക്ഷ്യബോധമില്ലായിരുന്നു. മൂന്നു നിസ്സാര ക്യാച്ചുകൾ കളഞ്ഞു  മലിംഗ  67 റണ്‍സ് കൊടുത്ത് ഇന്ത്യയ്ക്കു 305 സ്കോർ വെച്ചുനീട്ടി. ആവേശകരമായ മത്സരം അവസാന ഓവർ വരെ നീണ്ടു. ജയം കൈയ്യെത്തിപ്പിടിക്കാവുന്ന ഒരു ഘട്ടത്തിൽ അവസാന പോരാളിയായ മലിംഗയുടെ ബാറ്റിനിടയിലൂടെ  നുഴഞ്ഞുചെന്ന പന്ത്‌ ആ സാധ്യതയുടെ ബെയിൽസ്‌ തെറിപ്പിച്ചു. ഗാലറിയിൽ ആഘോഷത്തിമിർപ്പ്‌ !

 

കളിയുടെ ഊർജ്ജമേറ്റുവാങ്ങി നടക്കാനിറങ്ങിയ മാധവൻ വൈകുന്നേരം അഞ്ചു മണിയുടെ തിരക്കുള്ള കവലയിലേക്ക് ഊര്‍ന്നു കയറിയപ്പോഴാണ് മലിംഗയുടെ രൂപത്തിൽ ശിവൻ വീണ്ടും പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടത്. മീൻചന്തയോട് ചേര്‍ന്നു നിരപ്പായ സ്ഥലത്തുവിരിച്ചിരിക്കുന്ന പ്ലാസ്റ്റിക്‌ഷീറ്റിൽ , ചതുരപ്പലകകള്‍ക്കിടയിൽ, ആള്‍ക്കൂട്ടത്തിന്‍റെ വേലിക്കെട്ടിനുള്ളിലിരുന്നു ശിവന്‍ കൊത്തുപണി നടത്തുന്നു. താടിയും മുടിയും കുറേക്കൂടി നീണ്ടിരിക്കുന്നു. ചതുരപ്പലകയിൽ അണക്കെട്ടിന്‍റെ രൂപം മെനയുന്ന ശിവന്‍റെ ഉളിയുടെ ചലനങ്ങളിൽ ഫീല്‍ഡിലെ മലിംഗയെ മാധവൻ ദര്‍ശിച്ചു.

“ഹ ഹ ഹ” പിറുപിറുത്തുകൊണ്ടിരുന്ന ജനക്കൂട്ടം ശിവന്‍റെ പൊട്ടിച്ചിരിയിൽ നിശബ്ദമായി. അനേകം കണ്ണുകൾ ഒരേ സമയം ആ പലകയിലേക്ക് കേന്ദ്രീകരിക്കാൻ തിരക്ക്‌ കൂട്ടിയ ശ്രമത്തിനിടയിൽ മാധവന്‍ സ്വയമറിയാതെ മുന്നോട്ടാഞ്ഞു ശിവന്‍റെ തോളിൽ കൈ വെച്ചു. ഉയർന്നുവന്ന മുഖത്ത്‌ ആദ്യം അമ്പരപ്പും പിന്നീട് അപരിചിതത്വവും തെളിഞ്ഞ്‌, ഒടുവിൽ തിരിച്ചറിവായി.

ശിവന്‍ എഴുന്നേറ്റു.

“സാറോ....?”

“എന്താ ശിവാ ഇത്.......?”

കളിക്കളത്തിൽ പിഴവുകൾ സംഭവിക്കുമ്പോഴുള്ള മലിംഗയുടെ ഭാവം മാധവൻ ശിവനിൽ അപ്പോൾ കണ്ടു.

ചന്തയുടെ കോണിൽ വിരിച്ചിരുന്ന നീല പ്ലാസ്റ്റിക്‌ഷീറ്റിനു മുകളിൽ ശിവന്‍റെ കൈത്തലോടലേറ്റ അനേകം ബിംബങ്ങളും അയാളുടെ ചീതുളിയും നിശബ്ദമായിരുന്നു. അതിനു ചുറ്റുമുള്ള പാദചലനങ്ങൾ പെരുമഴപ്പെരുക്കത്തിൽ നിന്നും ചാറ്റലിലേയ്ക്ക്‌ എത്തിയിരുന്നു. അതിനുമപ്പുറത്തെ മീന്‍കച്ചവടക്കാരും പച്ചക്കറിവില്‍പ്പനക്കാരും തിരക്കിലായി.

 “എന്‍റെ ചീതുളിക്ക് ഒത്തിരി രൂപം കൊത്താനുണ്ട്. അങ്ങനെ ഞാന്‍ ഈ തെരുവിലെത്തി. ഇവിടെ ഉടമസ്ഥനും പണിക്കാരനും ഞാൻ തന്നെയാണ്.” ശിവന്‍ പറഞ്ഞു.

ഒരു അണക്കെട്ടിനു ചുറ്റും നിലവിളിയ്ക്കുന്ന ജനങ്ങളെ ആലേഖനം ചെയ്ത കൊത്തുപണി മാധവനെ കാട്ടിക്കൊണ്ട് നിന്നിരുന്ന ശിവന്‍റെ കണ്ണുകൾ അല്‍പ്പമകലെ അപ്പോൾ വന്നുനിന്ന പോലീസ്ജീപ്പിൽ ചെന്നു തറഞ്ഞു. 

അയാൾ മലിംഗയുടെ പന്തുകളുടെ വേഗത ആവാഹിച്ച് കൊത്തുപണിരൂപങ്ങൾ അടുക്കി വെക്കാൻ തുടങ്ങി.......എല്ലാ കൊത്തുപണിരൂപങ്ങളിലും അന്ത്യചുംബനം നല്‍കി.

“സാറ്‌ സംശയിക്കണ്ട. അവർ വരുന്നത്‌ എന്നെ കൊണ്ടുപോകാനാണ്‌. ഞാനും കൊത്തുപണിയും എന്റെ മാളവികയും....ഇതിൽ ഒന്നില്ലെങ്കിൽ മറ്റൊന്നും ഇല്ല. ഒന്നു തീർന്നു കഴിഞ്ഞു. ഇനി ബാക്കിയുള്ളത്‌ ഞാനിതാ തീർക്കുന്നു”.  പെട്രോളിന്‍റെ ജാർ കൊത്തുപണിരൂപങ്ങള്‍ക്ക്‌ മേലെ തുറന്നുകൊണ്ട് ശിവൻ പറഞ്ഞു.

മലിംഗൻ പന്തുകളുടെ ആവേശം നൊടിയിടയിൽ ഉണരുന്നതു കണ്ടുകൊണ്ടു നിന്ന മാധവന്റെ മുന്നിലൂടെ കാക്കിയുടെ കാഴ്ച വന്നെത്തുന്നതിനു തൊട്ടുമുമ്പാണ്‌ കൊത്തുപണിരൂപങ്ങളെയും ഉടലാകെയും നക്കിയെടുത്തുകൊണ്ട്‌ തീപ്പന്തുകൾ തുടരെ പതിച്ചത്.

  O

 PHONE : 9037577265